Katedra Historii Gospodarczej powołana została do życia jako osobna jednostka naukowo-dydaktyczna w Wyższej Szkole Ekonomicznej (wcześniejsza nazwa dzisiejszego Uniwersytetu Ekonomicznego) w Krakowie w 1958 roku. Jej organizatorem i pierwszym kierownikiem był profesor Stanisław Hoszowski (1904–1987), uczeń i współpracownik wybitnego historyka gospodarczego Franciszka Bujaka (1875-1953), twórcy tzw. lwowskiej szkoły historii gospodarczej w okresie międzywojennym.

Kolejnymi kierownikami Katedry byli profesorowie: Janina Bieniarzówna (1916-1997), Jan M. Małecki (1926-2017), Jan Szpak (1940-2015).

Przez ostatnie dziesięciolecie i nadal Katedrą kieruje profesor Jacek Purchla. Podtrzymuje tradycję i kontynuuje główne nurty badawcze zapoczątkowane przez grono założycielskie Katedry poszerzając je o ekonomię kultury i zarządzaniem dziedzictwem kulturowym oraz nawiązuje międzynarodową współpracę w ramach sieci UNITWIN/UNESCO.

W 2007 roku następuje zmiana nazwy Katedry na Katedra Historii Gospodarczej i Społecznej. Przez ponad ćwierć wieku (1993-2019) struktura Katedry to dwa zakłady: Zakład Historii Gospodarczej i Zakład Dziedzictwa Kulturowego i Studiów Miejskich UNESCO (do 2008 Zakład Rozwoju Miast).

Pod kierownictwem profesora Jacka Purchli pracownicy Katedry: profesor nadzwyczajny – Krzysztof Broński oraz adiunkci  – Michał Wiśniewski, Andrzej Laskowski, Dominika Hołuj,  Piotr Miodunka oraz Joanna Sanetra-Szeliga prowadzą kluczowe badania w zakresie problematyki ujętej w triadę: historia – miasto – dziedzictwo. W praktyce to: interdyscyplinarność, badania nad rozwojem cywilizacyjnym Galicji, badania nad historią architektury i sztuki, dziedzictwem kulturowym, synteza i komparatystyka: miasto jako dzieło sztuki, miasto jako proces, idea, funkcja i forma, demografia, rola kultury w rozwoju miasta, zarządzanie zasobami miasta.

Więcej informacji na stronie